تانن راهب همیشه می‌گفت:مردم به هیچ درکی از حقیقت نمیرسند چرا که راهبان تنها اموزه ی «ناذهن» را می آموزند. آنچه که ناذهن نامیده میشود ذهنی است ناب که فاقد پیچیدگی است.

نکته جالبی است. 

امیر ساننوری گفته است: طریقت سامورایی در میان تنها یک نفس جای دارد و آن جایی است که ضلالت را به آن راهی نیست. اگر چنین باشد آنگاه طریقت سامورایی یکی است اما کسی نیست که بتواند این حقیقت روشن را از همان ابتدا دریابد. خلوص ذهن آسان به دست نمی آید.


بخشی از کتاب هاگاکوره، کتاب سامورایی/ترجمه سیدرضا حسینی/ نشر چشمه



پی نوشت: کتاب، کتاب فلسفی از آن جنس که مبتنی بر استنتاج باشد نیست؛ از جنس شهود است.

درباره اراده و اخلاقی سخن میگوید که هر سامورایی برای یک سامورایی راستین شدن، باید داشته باشد. مفهوم دیگری که در طول کتاب زیاد از آن سخن گفته شده است، مرگ است. از مرگ ساده و باور پذیر سخن گفتن کار ساده ای نیست. مرگ نه آن پوچی و اتفاق مهلکی است که بخواهیم انکارش کنیم و نه آن اتفاق عجیب و خارق العاده ای است که سراسر انتظارش را بکشیم. سامورایی از مرگ هراسی ندارد چرا که قدم اول سامورایی بودن، پذیرش هاراکیری است برای همین اگر در نبردی بین مرگ و زندگی خود قرار گرفت، شجاعانه در نبرد از زندگی خود میگذرد.