چون رئیس هنوز هم تویی مهسا جون

وقتی شکست سختی میخوری

وقتی دوباره پا میشی و با خودت میگی دیگه هیچ چیزی قرار نیست منو تا انتهای ناراحتی و عصبانیت ببره،

اتفاق های ناراحت کننده میان و میوفتن و تو ناراحت میشی اما به خودت اجازه نمیدی کسی یا چیزی تو را تا انتها ببره

برای همین ناراحت میشی و عبور میکنی، اندازه قبلا گیر نمیکنی توش، طعمش را میچشی و عبور میکنی و رها میشی ازش

بارِ بودن کمی را با خودت اینور و اونور می‌بری

معجزه مرگ و از دست دادن؟ معجزه بزرگ شدن ؟ یا بهتر بگیم معجزه مهسا بودن!  

تعریف خونه از زبان یه بی خانمان

خونه یه مختصات جغرافیایی نیست
خونه می‌تونه هرجایی باشه وقتی داری پهنای لبخند و آغوش آدم های که دوست شون داری را نگاه می‌کنی و حس می‌کنی
خونه اصفهان نیست
کیش نیست
تهران نیست
شیراز نبود
همه اینجا ها بود و نبود
خونه شاید بیشتر یه زمانه
لحظه هایی که همه جزئیات اون لحظه را میخوای عکس بگیری و‌ فریز کنی تا ابد
خونه منم، تویی، ماییم
خونه نگاه و صدا و لبخند شماهاست که من براش جونم هم میدم