۱۵ مطلب در بهمن ۱۳۹۶ ثبت شده است

انسان دشواری انتخاب است و فلان...

  • مهسا ماکارونی فر
  • شنبه ۲۸ بهمن ۹۶
  • ۱۷:۱۶
  • ۸ نظر

تو دبیرستان عطش مون به ریاضی را با کتاب های مدرسه نمیشد خاموش کرد و معلم کلافه میکردیم و تهش تنها راهش میشد کلاس های المپیاد مدرسه و چه دوران ها که با ترکیبیات علیپور و استراتژی های حل مسئله و نظریه اعداد میرزاخانی داشتیم. همیشه اما ناراضی از استدلال های مسخره و سطحیه کتاب دینی هامون بی تفاوت میگذشتیم. البته کلافه کردن معلم دینی ها هم که جای خودش ! تو چارچوب منطق و استدلال ما حرف نمیزدن! گوسفندی حرف میزدن!(گوسفندی یعنی اینکه انتظار چشم شما درست میفرمایین داشتن که تو منش ما نبود) دین و زندگی پیش دانشگاهی درس های اولش راجع به انواع توحید بود. 

حالا که دارم جهان بینی توحیدی از مطهری را میخونم میبینم تو اون کتاب های مدرسه خیلی خیلی سطحی و با عنوان بندی این کتاب مطهری توحید را بیان کردن ؛ و چقدر الان افسوس میخورم که تو اون دوران کنار اون همه عطش به خوندنی که برای کتاب های نظریه اعداد و لنینگراد و کوفت و زهرمار داشتم ؛ هیچوقت و هیچ جا مسیرم به این کتاب های مطهری و شریعتی نخورد. شاید اگر مدرسه ما هم مثل بقیه مدرسه ها رشته انسانی داشت من الان اینجا نبودم. اون موقع بین دوراهی ترک کردن فرزانگان و رفتن به رشته انسانی و موندن تو فرزانگان و خوندن ریاضی ، دومین راه را انتخاب کردم . 

حالا که دوباره سر دوراهی رفتن و موندن گیر افتادم ، بیشتر و بیشتر به همه دوراهی های گذشته فکر میکنم. 

کجا میشه از این کثرت به وحدت رسید؟ 

کجا میشه که بالاخره بفهمم. وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ ۖ وَلَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ یَتَّقُونَ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُون(انعام 32)َ؟

کجا میشه که اونقدری مسیر و هدفم والا بشه که سر این جزئیات انقدر دست و پا نزنم؟ 

کجا میشه ...؟

جزیره نوردی!

  • مهسا ماکارونی فر
  • جمعه ۲۷ بهمن ۹۶
  • ۱۱:۲۷
  • ۰ نظر

از هر سفری که برمگیردم یه مهسای دیگه متولد میشه! یه مهسای مستقل تر و مهسا تر!

این سفر از 7 شب پنجشنبه 19ام شروع شد تا 9صبح پنجشنبه26ام. از اصفهان به بندرعباس و بعد هرمز و قشم و بعد هنگام و دوباره قشم و بندرعباس و در نهایت دوباره اصفهان.

هرمز فراموش ناشدنی بود! 

غروب ساحل تک درخت (عکس از یکی از همسفران)

غروب روی صخرهای دره مجسمه ها ( عکس بذارم مزه اش میره. خودتون برید ببینید. یه کم هم صخره نوردی داره و خب مراتب احتیاط را هم رعابت کنید:))

دره مفنق

تجربه هیچهایک هم تجربه جالبی بود. از اسکله کندالو تا قشم را هیچهایکی رفتیم. بحث هزینه و پولش نبود، بحث اشنا شدن با ادم های مختلف فارغ از یه رابطه پولی و مادی بود. شنیدن تجربه هاشون و گفتگو درباره معیشت مردم تو قشم و صحبت با اون راننده اهل میناب و حتی صحبت از چابهار و خیلی چیزهای دیگه...

هنگام هم جزیره ویژه ای بود.

ساحل خنیزی

همونجا 1کیلومتر اونورتر

همونجا 3کیلومتر اونورتر

این سفر یک هفته ای چیزی حدود 280تومن هزینه داشت!

توصیه ام اینه که اگه هرمز رفتین ، حتما ساندویچ کوسه و ماهی مرکب را هم امتحان کنید. مزه جالبی میده!

در راه رفتن..

  • مهسا ماکارونی فر
  • پنجشنبه ۱۹ بهمن ۹۶
  • ۱۹:۲۸
  • ۲ نظر

بهترین نمازهایی که خوندم تو نمازخونه های ترمینال بیهقی و صفه بوده ! بهترین هاش!!

پر از دلهره، پر از فکر کردن به ذات سفر، به رفتن...

مثل همین نماز مغرب و عشا که الان دارم تو نمازخونه ترمینال صفه میخونم. 

مثل همون نماز صبح پارسال تو ترمینال بیهقی که هنوز حتی ذکر قنوت ویژه ای که بداهه گفتم هم یادمه!


over design

  • مهسا ماکارونی فر
  • دوشنبه ۱۶ بهمن ۹۶
  • ۱۹:۱۱
  • ۴ نظر

دکتر ف که باهاش الک صن ( ما میگیم الک صن شما بخونید الکترونیک صنعتی:)) سر یکی از جلسه  ها اگه اشتباه نکنم مبحث یکسوکننده های3 فاز بود که یه جمله ای گفت که خیلی جمله پخته ای بود! میگفت : بچه ها over design هنر نیست، بهش افتخار نکنید، دچارش نشید. اگه برای جابجا کردن یه صندلی ،شما رفتید یه 18چرخ اوردید ، کسی بهتون جایزه نمیده و نمیگه که افرین که رفتی با هزارتا بدبختی این 18 چرخ را اوردی! حالا تجربتون کمه و تو طراحی ها ممکنه از این کارها بکنید ولی حواستون باشه که هیچ وقت بهش افتخار نکنید!

 قضیه اینه که کمال گرایی یه بحثه ، over design یه بحث دیگه ، افتخار به over design  که اصن یه مبحث مجزا!

چی شد که درگیر این موضوع شدم؟ الان که رسیدم به اینجا و 12 خطشو پاک کردم ، یادم نمیاد. یا ترجیح میدم که یادم نیاد

در راستای خودشناسی

  • مهسا ماکارونی فر
  • شنبه ۱۴ بهمن ۹۶
  • ۰۰:۲۴
  • ۰ نظر


یه مود کاری تو من هست که اگه تو یه جمع بالای 5نفر قرار بگیرم فرکانس کاریم عوض میشه. یعنی مثلا اگه سرعت حرف زدنم تو یه جمع 4نفره 10کیلو هرتز باشه به محض اضافه شدن نفرات بعدی این فرکانس سوئیچ میشه رو 17.5مگاهرتز. حالا فرض کنید من با این مشکل نسبتا بزرگی که دارم تو موقعیت ارائه درس یا مسابقه قرار میگیرم اون موقع یا افرادی که نشستن پای ارائه خیلی از قسمت ها را متوجه نمیشن و سوال میپرسن و خب چون من سوال ها را هم با همون فرکانس جواب میدم بازم متوجه نمیشن و بیخیال میشن و یا تو مسابقه ای که بالای 5نفر درحال تماشای اون باشن من چون فرکانسم رفته بالا همه توپ هارا ناقص میزنم یا کوتاه میزنم و سپس مورد خشم مربی قرار میگیرم.

حالا پس از مطالعات رفتاری بسیار زیادی که رو خودم انجام دادم فهمیدم که این رفتار از عدم اعتماد به نفس کافی ،ناشی میشه. یعنی یه صدایی تو ذهن من میره پشت میکروفن قرار میگیره و هی مدام تکرار میکنه که: داری وقت ملت را هدر میدی،زود باش،زود باش، سریع موضوع را جمع کن.

خب مرحله بعد از دیباگ چیه؟ افرین. رفع باگ!

راهکار رفع باگ چیه؟ این یکم پیچیده و ناپخته است هنوز.

2تا راهکار دارم:

 1- انداختن خودم تو موقعیت های مختلف و جمعیت بالا و تلاش برای کم کردن فرکانس با راه حل های تجربی و با بهره پایین

2-نوشتن سناریو نجات! یعنی اماده کردن جواب برای nتا سوال با مفاهیمی همچون " اگه یه فیل با یه جنگنده F22 اومد تو و ازش پیاده شد و از من خواست در یه کمپوت را باز کنم باید چه ری اکشنی نشون بدم؟" 

و خب نتیجه: کمی بیشتر از هیچی!


وحددت وجود

  • مهسا ماکارونی فر
  • پنجشنبه ۱۲ بهمن ۹۶
  • ۱۲:۵۱
  • ۰ نظر

از دیگران 

نزدیکترین مفهومی که با خوندن این پست به ذهنم اومدم ، مفهوم top-down and bottom- up بود. تو طراحی نرم افزار یا سخت افزار این دوتا رویکرد وجود داره و حالا برام جالب بود که همچین مفهومی تو معماری هم هست ولی بازم برام سواله که تو کاشی کاری گنبد ها این واحدی هست که ختم به کثرت میشه یا کثرتی هست که ختم به وحدت میشه؟

عکس از من| تالار موسیقی عمارت عالی قاپو| تابستان 94

جنوب فکه -اپیزود دوم

  • مهسا ماکارونی فر
  • يكشنبه ۸ بهمن ۹۶
  • ۲۲:۵۲
  • ۰ نظر

 سر این پست ، تو مکالماتی که نشسته بودم و با این قبر خالی میکردم ، یه جمله ای گفتم که برام سنگین تموم شد. حرف خوبی نبود، بچگانه بود. بدون فکر بود.

...

قران باز کردم و دنبال ادرسش میگشتم.پیداش نکردم، گوشی دراوردم و سرچش کردم؛ (مبارکه آل عمران، شریفه صدو شصت و نهم*). خوندمش ،10بار ، نه شاید 13بار. 

چندوقتی بود که درگیر مقدمات یه مسیری بودم ، دستم به هیچ جا بند نبود( هنورم نیست!) ، ترس شاید واژه بهتری باشه،اره ترسیده بودم، نمیدونم چیشد که یاد این آیه افتادم، خودشم کامل بلد نبودم ، یاد کانسپتش افتادم .

رو کردم بهش و گفتم میدونی چیه ؟ اینجا من و تو و خودشیم ، خودش که میدونه ، تو هم بدون که اینی که میگه را باور ندارم . نمیفهمم. درکش نمیکنم.

...

حالا مسیره برام روشن تره و مقدماتش از اونم واضح تر. هنوزم مشکلات هست ولی این بار این منم که نمیترسم :)

حالا دیگه بیشتر حواسم هست که جوری حرف نزنم که اینجوری شرمنده بشم .

...

وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقونَ

*: این مدل ذکر سوره و آیه را از وبلاگ آیه ها یاد گرفتم:)

از ماشین 1 و 2 همین هیسترزیسش یادگاری شد:)

  • مهسا ماکارونی فر
  • يكشنبه ۸ بهمن ۹۶
  • ۲۲:۱۹
  • ۱ نظر
پست های شباهنگ (تورنادو سابق:)) را از توی ریدر نمیخونم و صاف میام تو وبلاگش و میخونم. علت خاصی هم نداره ولی دیدن این قسمت هایلایت شده ی قالبش را دوست دارم:)) این علاقه هم از ارادتی هست که به منحنی هیسترزیس دارم ؛ حتی اینم نمیدونم چرا!!

4زندان انسان

  • مهسا ماکارونی فر
  • شنبه ۷ بهمن ۹۶
  • ۱۱:۵۵
  • ۵ نظر

شریعیتی سخنران قهاریه ادم باهوشیه

از اون استادها بوده که اگه چیزی را بلد نبوده یا توش نقص داشته خیلی خوب میپیچونده بدون اینکه دانشجو متوجه بشه؛

اگه رو یه موضوعی آف باشی نیمتونی بفهمی چه چاله هایی را شریعتی پنهان کرده؛

برا همینه که خوندن شریعتی خالی فایده نداره.

اگر که اون چیزی که من از عرفان نظری و عملی اسلام میدونم را مبنا قرار بدم میتونم بگم که سخنرانی که شریعتی انجام داده و تو این کتاب به صورت مکتوب در اومده، تماما مربوط میشه به عرفان نظری و درواقع یه بخش خیلی کوچیک از عرفان نظری اسلام که البته با توجه به ماهیت سخنرانی بودن این نوشته اصلا تو این حوزه به نظرم نه تنها بد عمل نکرده بلکه خیلیم خوب و با مثال پیش رفته ( در واقع یکی از بهترین جنبه های سخنرانی هاش این پر مثال بودنشه :)) اما درست وقتی نیاز بوده که به عرفان عملی هم وارد بشه درست همون جا سخنرانی تموم شده :| البته یه چیز مبهمی تو پاراگراف های اخر گفته اما خیلی کوتاه و ناقص و مبهم...

از اونجایی که من به زکات علمم خیلی پایبندم =) و از اونجایی که نسخه چاپی که از روش خوندم خیلی قدیمی بود و یه جاهایی برگه هاش داشت از 6 جهت گسسته میشد ، تصمیم گرفتم که اسکنش کنم و به عنوان یه نسخه دیجیتال اون را برای جهانیان نشر بدم. که البته با توجه به مرگ مولف و تعطیل شدن انتشاراتی مربوط به این کتاب و با توجه به اون قسمت از قانون کپی رایت که من خودم بهش پایبندم ؛ به نظر کار مذموم و ناپسندی نمیاد:)

اسکن نسخه چاپی

حجم: 20.1 مگابایت
پی نوشت: نسخه های تایپی و صوتی این کتاب هم در سایت های زیادی پیدا میشه ولی خب صحت و قیچی نشدنشون را دیگه خدا میدونه:/


جایگاه دوم

  • مهسا ماکارونی فر
  • شنبه ۷ بهمن ۹۶
  • ۱۱:۳۰
  • ۰ نظر

با اوردن این یک صفحه ، حجت را تمام میکنم که کتاب خوبی است.بعد از فاطمه فاطمه است با اختلاف کم. ، جایگاه دوم بهترین کتابی که از شریعتی خوندم را تقدیم میکنم به جهان بینی و ایدئولوژی . بهترین فصلش ایدیولوژی5 بود و یکی از ضمیمه ها.

1) ترکیبی از روزنوشته و گاه نوشته ها و عکس ها و خاطرات و آنچه که مهسا می اندیشد. مینویسم که دفن نشود در روزمرگی ها. نوشته هام مخاطبی نداره و اصولا انتظار ندارم که کسی گذرش این دور و برا بیوفته برا همینه که گاهی اوقات که از مونولوگ صحبت کردن خسته میشم .میشینم و با سباستین گپ میزنم. سباستینی که وجود نداره ولی پای حرفای من میشینه :)

2) همه این مزخرفات را میشه تو صفحه های کاغذ از یه دفترچه تو کشو میز نوشت یا حتی کلمه به کلمه تو صفحه های ورد در اندرونی ترین فایل های هاردت اما کسی چه میدونه که چی میشه که ما شروع میکنیم از تجربیاتمون با هم حرف زدن ...

3) اون آجری تو دیوار که هر لحظه ممکنه سقوط کنه.
5، 4، 3، 2، 1 ... .

4) این شاید بهترین نسخه از من نباشه که خب اشکالی هم نداره چون شاید اصلا بهترین نسخه از من وجود نداره!

5) ای مهسا، برای روزهایی که آبستن اتفاقاتی است که نیازمند تجربه های این روزهاست، برای لحظاتی که باید خودت را از حماقت نجات دهی، برای آن روزها توشه ای از مضحک ترین اشتباهاتت به همراه داشته باش. نه برای اینکه از اشتباه جان سالم به در ببری بلکه برای اینکه اشتباه خنده دارتری را مرتکب شوی که اشتباه کردن، مالیات ندارد.
آرشیو مطالب