شیشه را پاک کن

یه نکته خیلی جالبی که وجود داره و توی کار من اینو کشف کردم این قانونه که: هرجا بحث داره کش پیدا میکنه، کارهات داره کش پیدا میکنه، از سرعت پیشرفت راضی نیستی،... اولین کاری که میتونی بکنی و 80 درصد مواقع جواب میده خیلی ساده است!
تو باید یه دستمال دستت بگیری و سعی کنی شیشه جلو را پاک کنی تا واضح تر ببینی. لازمه که یه لحظه وایسی، برگردی به چندتا اصل ساده ای که برای قضایا داری، هدف را از شیشه پاک شده نگاه کنی تا یادت بیاد برای چی داری این راه را میری. اون موقع است که انگار یه نوری میوفته روی جزئیات همه چی و خیلی واضح میتونی تصمیم بگیری که چون دارم اینطرفی میرم و چون میخوام به این هدف برسم پس دیس این کارها را میدم، پس این جزئیات برام مهم نیست پس سعی میکنم وقتم را بذارم و کیفیت این چیزها را بالا ببرم. همه چی با پاک کردن شیشه شفاف تر میشه.

- داری تمرین مینویسی و میدونی که به ددلاین نمیرسی اما شیشه را پاک میکنی و یادت میوفته که تمرین و ددلاین و نمره بهونه است که تو اینارا یاد بگیری و لذت ببری، پس غرق کشف و یادگیری میشی و همه چی با یه سرعت باورنکردنی پیش میره

- زمان دفاع پایان نامه ات عقب افتاده، برنامه هات بهم گره خورده اما شیشه را پاک میکنی و یادت میوفته که خب من که کار خودمو کردم من لذت رسیرچ را چشیدم و من به ریزالت رسیدم حالا چه اهمیتی داره که کی دفاع کنم

- هربار یه مشکلی پیش میاد اولین راه حلی که به ذهنت میرسه اینه که از فلانی کمک بگیرم ولی شیشه را پاک میکنی و یادت میوفته که زندگی همینه، همین جزئیات و چالش های ساده که باید حلشون کنی پس یه نفس عمیق میکشی و سعی میکنی حلشون کنی و به طرز باوردنکردنی راه حل ها خودشون از در و دیوار ظاهر میشن

- توی کار به یه مشکل عجیب میخوری که هیچ ایده ای نداری چجوری حلش کنی، دلت میخواد فرار کنی ازش. ایگنورش کنی بری سراغ یه چیز دیگه اما شیشه را پاک میکنی و یادت میوفته که خب از پس بقیه چیزها براومدی بذار ببینیم این چجوری حل میشه و چه چیزی از توش میشه یادگرفت

یعنی میگم شیشه را پاک کردن باعث میشه، علیرغم اینکه میبینی ک میترسی از جاده ولی یادت بیوفته که منظره بعد از پیچ میتونه خیلی باحال باشه پس:
"اول از همه شیشه را پاک کن"

شوق دیدار تو دستم را برید

دیشب نوک کوه قاف خیلی جان در بر و می برکف و معشوق به کام بودم.

خیلی جالبه که fall in love میگیم. یعنی  واقعا فک کنم هیمن مدلیه که سقوط میکنی، هیچ ترمزی نداره. یه دفعه سقوط میکنی

3روز از میانه خرداد

سه شنبه 10 خرداد
جلسه نسبتا سختی با استادم داشتم که اماده شده بودم براش و خوب گذشت

یه خونه تو گیشا پیدا کرده بودن مریم و ماجده، رفتیم دیدیم، پسندیدیم، رفتیم بیعانه دادیم

چهارشنبه 11 خرداد

صبح جلسه ارائه OKR داشتیم بعد از اون ناهار زدیم با بچه ها بعد از اون پاشدم اومدم قرارداد خونه را نوشتیم و چونه زدم و بعد به این بچه ش.ش پیام دادم و راه رفتیم وخندیدیم و شام بدمزه خوردیم و خندیدیم.

5شنبه 12 خرداد

بانک برای حواله کردن پول رهن برای صاحب خونه بعد مشاور املاک برای کارهای نهایی و بله این سومین خونه ای هست که تو تهران قرارداد بستم.

همه چیز واقعا داره خوب پیش میره.

1 تیر قراره شروع یه چپتر جدید باشه و فک کنم از 31 خرداد زنده بیرون بیام.

در ستایش زیبایی

بخشی از قلبم را احساس میکنم که قبلا نمیدونستم وجود داره، به تک تک جزئیات رفتاری و لحن صحبت کردنش دقیق میشم و به نظرم زیبا میرسه. نمیدونم تا کی ادامه پیدا میکنه. نمیدونم تا کجا پیش میریم. سلیقه مشترک موسیقی، سلیقه مشترک فیلم، سلیقه مشترک تک و مطالعه باعث شده که تقریبا از همه چی بتونیم باهم چرت و پرت بگیم و زیباست و بی نهایت زیباست. دارم سعی میکنم تا میتونم بهش آسیبی نزنم و اونم همینطور. هر دو میدونیم که نباید بهم آسیب بزنیم و فقط باید همدیگه را هل بدیم به جلو و این زیباست.
درسته که زیر بار هندل کردن جابجایی خونه و هم خونه ای رو مخ فعلی و کار و جاه طلبی و درس و پایان نامه دارم له میشم ولی خوشحالم و آسمون آبی کم رنگه.

اوضاع خوب نیست بچه ها ولی ما دووم میاریم ما میجنگیم و تو خون خودمون شهید میشیم ولی میجنگیم برای زندگی کردن. به همه تون باور دارم و دمتون فوق العاده گرمه.