ادم باید غم هاشو دلتنگیاشو دردودلهاشو برداره ببره وسط سیاه زمستون تو  دل غار بشینه یکی یکیشو برا دل زمین تعریف کنه سبک بشه اندازه یه پر بعد یه دوتا خفاش ببینه عین بیخیالی اویزون شدن خوابیددددددن تاااااااا بهار بشه یه خمیازه کشدااار بکشن و بیدار شن. البته تجهیزات هم ببرین باخودتون ما ته ته تجهیزات مون یه هد لامپ بود که وسط راه یکی از هد لامپ هامونم افتاد تو چاه و هی هم خوردیم زمین و از 6 جهت به غار پاشیدیم و دیگه انقدر عمق صمیمیت مون با غار زیاد شد که یه 30 متر مارا گرفته بود تو بغلش ول نمیکرد (30 متر سینه خیز رفتیم:))))  خلاصه که انگار وقتی پاتو میذاری تو غار زمین 1000تا گوش هاشو وا میکنه که تو حرف بزنی . همه چیو گوش میده و میریزه تو دل خودش بعد یکم سرتو بالا میکنی میبینی بلور بلور اومده 1000بار جلوه کنه تو چشمات .  

میگم سباستین حواست هست که دارم 4واحد 4واحد درس زندگی پاس میکنم اونم با نمره خوب؟ رزومه ام داره سنگین میشه ها . این یعنی توقع ام بالاست برای چالش هایی که یکی یکی داره تو زندگیم پیش میاد . 

آرامش را باید از خودش بطلبی . یه جوری میاد طوفان زندگیتو اروم میکنه که تو میشینی رو عرشه و با یه نسیم فقط مرغ های دریایی را سیر میکنی:)

از اون نوشته های حال بهم زن و شرح ماوقع اینستاگرامی شد ... شده دیگه . بزنیم این دکمه سبزه انتشارو که اینم ثبت شه .

عکس گرفته شده توسط یکی از دوستان همسفر:)