از دیگران(وبلاگ معمار بیست)


هر چه میخواهم کلمه ای اضافه کنم و مخالفت کنم با آب بودن و تایید کنم بر دو آتیشه بودن، تک تک تجربیاتِ مخالت اشکار و سرسخت بودنم در بسیاری از جمع ها جلوی چشمانم پاتیناژ میرقصند!
ریشه این رفتار دو آتیشه بودن را هیچوقت نتوانستم پیدا کنم. ریشه این در اکثر مواقع در اقلیت بودن را هم نتوانستم پیدا کنم ( و دموکراسی و احترام به آرا اکثریت برای کسی که در اکثر مواقع در اقلیت است، همانند این است که مجبورت کنند با کفش های پاشنه 12 سانت در ماراتن استقامت شرکت کنی و همواره در مسیر لبخند بزنی، همینقدر آزاردهنده. سباستین!)
معمار بیست راست میگه. من هرجا جهلم بیشتر بود بلندتر فریاد زدم. 
من از یه جایی دیگه فریاد نکشیدم، بااا حوصله کنار کشیدم. 
حالا اما فکر میکنم که باید قدم برداشت برای تغییر ساختارها، به نرمی ، به آرامی، همچون آب!
(ای مهسا، آب باش و کناره نگیر ، در وسط معرکه هم نباش. )