مدار360درجه

ناراحت شدم وقتی خبر را خوندم . غم گلوم را گرفت. افشین یداللهی تجسم یه سبک خاص غزل بود. هرموقعی اسمش میومد گره خورده بود تو ذهنم با علیرضا قربانی و مدار صفردرجه و اون تیتراژ معرکه اش  با اهنگسازی عالیه فردین خلعتبری. بعد یهو میخونی که شاعرِ این بیت معرکه " من عاشق چشمت شدم نه عقل بود و نه دلی / چیزی نمیدانم از این دیوانگی و عاقلی "  دیگه قلمش ساکت شده و غزلی جدید ازش نخواهی خوند .  فاتحه خوندم براش. برای شادی روحش. 
بعضی وقت ها ادم هایی هستند که تو این عمر و ساعت شنی محدودی که بهشون دادند دست به خلق چیزی میزنند که خیلی بعد تر از اونها هم شریک لحظه های ادم های مختلفه. و این سعادته . سعادتی که هرکسی بدستش نمیاره. 
اما این خلق در مرحله اول برای یک رضایت درونی یک خالق حائز اهمیته. 
یه یاداوری مجدد بود به اینکه حقیقتو دنبال کنم. chase your reality...

قسمت هایی که به من مربوط نیست

ددلاین این سری از تکلیف کنترل فرایندمون چیزی حدود 1ساعت و 50دقیقه پیش بود و از 5تاسوال من سوال دومم تازه و قصد دارم هم با پررویی تمام تموم که شد تکلیفمو ایمیل کنم مستقیم برا خود استاد. احتمالش هست که قبول نکنه و تاخیری بخوره و فلان ولی این اون قسمتی که به من ربط نداره . تا همینجاش به من مربوطه که میخوام این 5تا سوالو حل کنم همین. 

یکی از نقدهای جدی که به سیستم اموزشی دانشگاه دارم اینه که عاغا خب من شاید یه روزی تو مودش نباشم که بیام مثلا امتحان فلان درسو بدم دلم بخواد یه روز دیگه بیام بدم و خب درحال حاضر امکانش نیست. لذا معدود امتحانی پیش میاد که تو مودش باشم و همون روز امتحان برگزار بشه ولی بازم این اون قسمتیه که به من مربوط نیست. تا جایی که به من مربوطه اینه که بخوانم ,ببینم,بشنوم, جستجو کنم هر آنچه را که الان و همین لحظه نسبت بهش کنجکاوم همین.

از برون سرگشته می نمایم و از درون به سکون سنگ

ادم یه وقتایی فکر میکنه به خودش به دنیاش بعد نگاه میکنه (به قول جولیک مینگرد:))به دنیای بقیه و هی فک میکنه الکی . هی نگا میکنه هی فک میکنه هی نگا میکنه هی فک میکنه بعد یهویی پا میشه راه میره بعد سرعت میگیره بعد میدوه بعد با تمام وجودش فقط میدوه . یه قسمتی از فارست گامپ هست که برای چندین روز فارست فقط میدوه همونجوری. بعد یهو وایمیسه میخنده و میره خونه یه لیوان چایی میخوره و جبر خطی میخونه. 

الان اگه بخوایم این روند را مدل کنیم با این درصد پراکندگی به یه تابع درجه 10 میرسیم اما اگه از من بپرسی میگم این فقط یه خط ساده است و رابطه 100%خطیه . به قول دکتر الف. الف(استاد کنترل فرایند این ترم :) که over design یکی از بدترین چاله هایی که تو مهندسی نباید گرفتارش شد.

خیلی پیچیده تر از یه ساده ی معمولیه

توالی اتفاقات یه چیزی تصادفی تر و مسخره تر از یه ظاهرِتصادفیِ ساده است.

امروز زود بیدار شدم اما آب جوش نبود. چایی نبود. دیر راه افتادم فک کردم سرویس دانشگاه راه افتاده و رفته برای همین تو ایستگاه اتوبوس منتظر اوتوبوس درواز تهران بودم . رسیدم و داشتم بدو بدو میرفتم که به اتوبوس دانشگاه برسم و سر راه حدود 2تا بسته 50 کیلویی را برای یه حاج خانمی جابجا کردم. حاج خانم به گمونم لر بود و هرچی میگفت من یه لبخند میزدم و نمیفهمیدم قرار شد تاکسی بگیرم براش اخ که این جماعت راننده تاکسی تا میفهمن غریبی تو شهر یادشون میوفته نرخ بالا بگن و پول مازارتی که همیشه ارزو داشتنو از مسافر بدبخت بگیرن. دخترش زنگ زد گفتم مادر بده من صحبت کنم بگم کجایی. ادرس دادم قرار شد خودشون بیان دنبالش خدافظی کردم و اومدم بازم پشت سرم داشت به لری یه چیزی میگفت من که نفهمیدم چی گفت . 

مسخره است دیگه ,من میتونستم با اختلاف 1دقیقه به سرویس برسم و اصلا مسیرم اونوری نمی افتاد ولی...

شب هزارویکم

میرخان:عقلای ما دروغ می گفتند. تو خردمندی. تو از این کتاب زندگی آموختی. چرا بگویم نه؟ این همان دمِ شهرزاد است که قصه میگفت!و تمام این مدت همانم که بودم. مردی که از عقلا می گوید و نه از عقل خودش.

"شب هزار و یکم" نام دومین نمایشنامه ای است که از بهرام بیضایی میخوانم. 3روایت از 1001شب. خوندنش لذت بخش بود. اولین پرده جذاب تر از 2تای دیگر بود و تیغ انتقاد تندتری داشت. از ضحاک گفته بود . ضحاک روایت تقریبا همه ی سردمدارهای حکومت ها بوده. ضحاک هایی که ماربردوش مغز جوان های پاک را میخوردند.

بیضایی توی مجلس ضربت زنی هم انتقاد خوبی کرده بود به بت پرستی به بت سازی . یه چیزی اگه خوبه اونقدررر میبریپش بالا و بت میسازیم ازش که اونموقع ابراهیمی باید ظهور کنه و بت بشکنه. 

کنترلی بنگریم جهان را

درد اینجاست که درد را نمیشود به هیچ کس حالی کرد!

محمود دولت ابادی/کلیدر

جالبه دیگه . یه جاهایی تو زندگی باید درد بکشی رنج تحمل کنی . اینا همه فرآیندهایی هستن که تنهایی باید طی کنی. سیستم فقط یه ورودی میگیره . دسته جمعی نمیشه غصه خورد . نمیشه یه کاروان راه بندازی که دقیقا تو یه زمان و مکان همون قدری رنج بکشن و درد بکشن که خودت داری میکشی . اگه بپذیری که تنهایی تو این مرحله اونوقت توقعی از کسی نداری . این یعنی پاسخ سیستم میشه فارغ از اغتشاش و این صدپله تحلیل سیستم را آسونتر میکنه . جالبه دیگه

عکس ازمن/مسجد امام در میدان نقش جهان ولی این نما از پشت مسجده. در کوچه ای به نام کوچه نظام .

ازوقتی یادم میاد این مسجد و عالی قاپو در حال بازسازی بودن و هستن . نمیدونم چرا یه پروژه عمرانی وقتی تو اصفهان کلید میخوره دیگه تموم نمیشه :/

مرگ در میزند

عنوان از یکی از نمایشنامه های وودی الن است . 

تو مراسم خاکسپاری ادما برای تنهایی خودشون گریه میکنند و غصه میخورن . مرگ فقط و فقط یه زنگه که به صدا درمیاد که یاداوری کنه ماها همه تنهاییم فقط نمیخوایم باورش کنیم برا همین غصه میخوریم. 

20:30دقیقه بود با زنگ یک تلفن پدر یکهو زانوهایش لرزید . پدر را با یک تلفن خبر دادند یتیم شده . 6 سال پیش شهریور هم مادر را با یک تلفن خبر دادند که یتیم شده . 

5شنبه قرار بود بروم مراسم هفتم مادر یکی از دوستانم . الان باید بروم مراسم خاکسپاری پدربزرگم . 

آمرزش و رحمت برای همه انهایی که درمیان مان نیستند ولی یادشان اندک رشته ای است که به آن چنگ میزنیم که تنها نباشیم.

فاتحه مع الصلوات...

پیمان نبستن خود کار مشکلی است

شهرناز: پیمان شکستن با پیمان شکن , پایبندی به پیمان است ضحاک . این ندانستی؟

شب هزار ویکم/ نمایشنامه ای از بهرام بیضایی 

خوشبینی غیرواقعی در رده های بالا اخر کار دستمان میدهد

کارگردان: تو نیمه خالی را میبینی من نیمه پر!

نویسنده:من نیمه ی پر را میبینم که به سرعت خالی میشه!

مجلس ضربت زدن/نمایشنامه ای از بهرام بیضایی

حتی حق وجود...

اکثریت می آن تایید نگرش خودشونو ببینن. و نه اصلا نگرش مارا. و نه اصلا خیال میکنن نگرش دیگه ای وجود داره. یا حق وجود داره!

مجلس ضربت زنی/نمایشنامه ای از بهرام بیضایی